خاطرات کوتاه از شهید احمد محمد زاده
دوست شهید حسین ابراهیم زاده: « احمد، منشا خیر و برکات زیادی در محل ما بود. چهره ای بشاش، نورانی، متواضع و جاذبه ای بسیار قوی داشت. به طوری که در سلام کردن پیشی می گرفت و در صدد رفع مشکلات مردم، تمام تلاش و توان خود را به کار می گرفت. طوری که حتی مخالفان نظام جمهوری اسلامی او را دوست داشتند. در ضمن او ورزشکاری بسیار عالی بود و مورد احترام جامعه ورزشکاران قرار می گرفت.
در انجمن اسلامی، پایگاه مقاومت بسیج نقش ارزنده ای داشت و دارای صدا و حنجره ای بی نظیر بود و مداحی مسجد صاحب زمان را به عهده می گرفت. حتی در بعضی اوقات بنده به ایشان انتقاد می کردم که چرا با بچه های محل که وابستگی گروهی دارند، ارتباط برقرار می کند. اما او هدفی خوب داشت و آن هم هدایت و راهنمایی آن ها به سمت خدا و مسجد بود و به آن ها عواقب عملکردشان را گوشزد می نمود.
با توجه به انتقاد من و ارتباطی که با این گروه برقرار می کرد، موفق می شد که دین و مسجد را به خوبی به آنان بفهماند و معتقد بود که این کار بزرگی نیست که من می کنم به خاطر همین، مورد احترام و ارادت آن ها قرار می گرفت. بعد از شهادتش تمام محل عزای عمومی داشتند و حتی افراد با  وابستگی گروهی و انحرافات اخلاقی هم در تشییع جنازه ایشان شرکت کرده و در سوگ و شهادت ایشان می گریستند.»